• Meditatie Handelingen 24:24b(ds. J.M.J. Kieviet)
• Voor de jongeren: Hypocriet (ds. M.A. Kempeneers)
• Kerkelijk actueel: Almeer scheuren (ds. W.L. van der Staaij)
• Kerkgeschiedenis - Ambrosius - 1 (ds. A.J.T. Ruis)
• De Heidelberse Catechismus - Lessen uit de Levensbron - 21 - Vier klassen op de school van tegenspoed (ds. J. de Bruin)
• Vragenrubriek: Respect (ds K.Hoefnagel)
• Zorgen - Kerkverlating - 6 (ds. J.M.J. Kieviet)
• Het geestelijke leven - Verachtering - 2 (ds. A. van Heteren)
• Boekbesprekingen

Onhoudbaar

Het bestuur van stichting Bewaar het Pand heeft kennisgenomen van synodevoorstellen over de toekomst van ons kerkverband. Daarin blijkt te worden gedacht aan de inrichting van interim-classes voor gemeenten die afwijken van synodale besluiten over vrouw en ambt en homoseksualiteit. Onder andere in het eerstvolgende nummer zal aandacht worden besteed aan deze voorstellen.

In een eerste reactie willen we hier benoemen dat de synodestukken helaas nog maar eens onderstrepen dat we als kerken diep verdeeld zijn. We waarderen alle pogingen om een ongecontroleerde scheuring van onze kerken te voorkomen. Hoewel er in allerlei noodoplossingen aantrekkelijke gedachten kunnen zitten, is het wel de vraag of we als kerken daarmee werkelijk zijn gediend.

Nog afgezien van praktische vragen met betrekking tot de haalbaarheid van de gedane voorstellen, is het vooral de principiële vraag of we op deze wijze als kerken toch niet gezamenlijk verantwoordelijk blijven voor kerken die doelbewust een eigen koers varen die ingaat tegen Schrift, belijdenis en kerkorde. Deze kerken worden ook niet werkelijk teruggeroepen naar datgene waaraan ze hun ja-woord hebben gegeven. Ze krijgen weliswaar een alternatieve, maar houden tegelijk een jarenlange legitieme plaats in het kerkelijke leven. Daarom zijn de huidige voorstellen voor ons onhoudbaar.

In reacties uit verschillende delen van de kerk blijkt dat de gedane voorstellen om uiteenlopende redenen niet op breed gedragen fundamentele steun zullen kunnen rekenen. Daarmee zal de spanning in onze kerken, zo vrezen wij, door deze voorstellen verder oplopen en wordt de impasse alleen maar verdiept. Hoe dan verder?

We willen elkaar graag opwekken tot het gebed dat de afgevaardigden van deze generale synode, geleid door de Heilige Geest, zich niet van de wijs laten brengen door allerlei overwegingen, die het risico in zich dragen dat de breuk op het lichtst geheeld wordt. Ze zijn echter geroepen om in een vastgelopen situatie geestelijke leiding te geven. En zouden we dan niet boven alles in een gezamenlijke weg van terugkeer naar de gronden der vaderen Gods zegen mogen verwachten? Hij is en blijft een God die op het gebed wonderen wil doen.

Het blijft een verleiding om in de huidige kerkelijke crisis als lokale gemeente of als ambtsdrager een eigen en onafhankelijke koers te varen. Maar het is fnuikend voor de eenheid en de broederband als we los van elkaar zoeken onze eigen weg te gaan. We hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid en willen elkaar dan ook blijven vasthouden. Daarbij houden we voor ogen wat ons altijd heeft samengebonden: een kerk die de oude gereformeerde beginselen biddend zoekt te bewaren. De Heere geve dat zal blijken dat deze weg nog steeds begaanbaar blijkt te zijn. 

Het bestuur