Samenvatting toespraak ds. W.E. Klaver namens de Free Reformed Churches of North America gehouden op donderdag 14 november 2019 voor de Generale Synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland.

Geliefde broeders,

Het is mij een voorrecht om u namens de Free Reformed Churches of North America (FRCNA) toe te mogen spreken. We weten ons nauw verbonden met de CGK die eens onze moederkerk was. Al vele jaren kennen we een zusterkerkrelatie vanwege de geestelijke herkenning over en weer. Nog steeds vertalen we boeken van CGK-auteurs, zowel uit het verleden als uit het heden. De geestelijke band en broederlijke liefde zijn ons lief.

Tegelijk gebiedt de eerlijkheid ons te zeggen dat wij die eenheid niet met alle kerken ervaren. In toenemende ervaren wij een verwijdering met een deel van uw kerken. Dat doet ons verdriet en vervult ons met zorg. Ons Deputaatschap Buitenlandse kerken, heeft zich bezonnen op de prominente thema’s Kerkelijke Eenheid en Vrouw & Ambt.

Kerkelijke Eenheid is een thema dat tijdens onze jaarlijkse synodes ter tafel komt. We beseffen dat we aan elkaar gegeven zijn en dat we geroepen worden eenheid te zoeken en te bewaren rondom de waarheid van Gods Woord. Hoewel er liggingsverschillen zijn, geeft de Heere een grote mate van eenheid in het verstaan van de Heilige Schrift.

Het thema Vrouw & Ambt heeft nog niet op onze synode-agenda gestaan. Wel heeft meer dan één kerkenraad dankbaar gebruik heeft gemaakt van het eindrapport van 1998 van uw deputaten. De invloed van de nieuwe hermeneutiek is binnen ons kerkverband niet nadrukkelijk merkbaar.

Wij maken ons zorgen over de laatste ontwikkelingen die zich aftekenen binnen een deel van uw gelederen. Voor ons besef verandert er veel in korte tijd. Een ander verstaan van de Heilige Schrift dringt zich aan u op en wint terrein. In sommige samenwerkingsgemeenten zijn de ambten opengesteld voor vrouwen. Naar ons gevoelen raakt deze ontwikkeling het gezag en het verstaan van de Schrift. Dit raakt het wezen van het kerkverband.

Ik ben naar u afgevaardigd om uitdrukking te geven aan onze bezorgdheid. Het GKV-besluit ten aanzien van Vrouw & Ambt heeft verstrekkende gevolgen gehad. De Canadian Reformed Churches heeft de zusterkerkrelatie verbroken. Wij vrezen de gevolgen als de synode ruimte biedt voor een ander verstaan van de Heilige Schrift dan tot nu toe is gevolgd. Wij zijn ervan overtuigd dat een dergelijk besluit de eenheid niet ten goede zal komen, noch binnen de CGK-gelederen, noch met corresponderende kerken. Wij willen niet voorbijgaan aan de nood die op dit moment wordt ervaren in samenwerkingsgemeenten. Wij proberen te begrijpen hoe het zover heeft kunnen komen, maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat wij het niet meer meemaken.

Wij geloven dat er alleen sprake kan zijn van eenheid wanneer er wederzijds herkenning is in het verstaan van de Heilige Schrift. Waar deze ontbreekt is elke claim op eenheid binnen een kerkverband nietszeggend.

Het is onze bede dat wij samen trouw zullen blijven aan de rijke erfenis die ons is gegeven in de Reformatie, de Nadere Reformatie en het Puritanisme en dat de band aan elkaar zal worden bestendigd.

Onlangs woonde ik een Reformatieherdenking bij en hoorde een lezing over Jeremia 6:16. “Zo zegt de HEERE: Staat op de wegen, en ziet toe, en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin; zo zult gij rust vinden voor uw ziel, maar zij zeggen, wij zullen daarin niet wandelen.”

In deze lezing werden lijnen getrokken naar onze tijd en culturele context. De noodzaak van een reveil werd nadrukkelijk benoemd. In de weg van verootmoediging en bekering wil de God van de Hoop grote daden doen. Israël wilde niet weten van de oude paden, dat wil zeggen van de beproefde wegen. Nieuwtestamentisch gezegd: van de weg der zaligheid die ons is geopenbaard in de Persoon en het werk van Heere Jezus Christus. Het is onze bede dat de Heere zowel in Nederland als in Canada een herleving wil geven, zodat we èèn van hart en èèn van ziel zullen zijn.

De weg van de Heere is de weg van het Woord. Gods Woord maakt levend, bindt samen en schenkt eenheid. Ik wil afsluiten met het vermaan van de apostel Paulus aan de gemeente van Thessalonica: “Broeders, staat vast en houdt de inzettingen, die u geleerd zijn, hetzij door ons woord, hetzij door onze zendbrief. En onze Heere Jezus Christus Zelf, en onze God en Vader, Die ons heeft liefgehad, en gegeven heeft een eeuwige vertroosting en goede hoop in genade, vertrooste uw harten, en versterke u in alle goed woord en werk”.

Dank u wel.