Avondmaalsprediking is Christusprediking en Christusprediking is prediking van de heilsfeiten. „Gods kerk leeft bij de heilsfeiten. Die gedenken we in de viering van het heilig avondmaal.”

Dat zei ds. J. M. J. Kieviet zaterdag tegen ambtsdragers van de Christelijke Gereformeerde Kerken. De predikant uit Renswoude sprak in Sliedrecht voor negentig ambtsdragers die zich verwant weten met de stichting Bewaar het Pand binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK). Hij sprak over ”Prediking en pastoraat rondom het Heilig Avondmaal”.

Het is een onderwerp dat vaak moeiten geeft in de gemeente, aldus ds. P. Roos uit Burgum in zijn openingswoord. „Velen worstelen met de praktijk van het heilig avondmaal.”

Prediking en avondmaal horen bij elkaar, zei ds. Kieviet. Prediking dient dan als de bediening der verzoening, pastoraat als herderschap in het leiden, weiden en voeden van de schapen, en het sacrament als kostbare gave van verwondering.

De bediening van het sacrament en de prediking zijn volgens de predikant in de middeleeuwen lang ontkoppeld geweest. Calvijn heeft dat weer in ere hersteld. Volgens de reformator horen prediking en avondmaal bij elkaar. „Het hart van het sacrament is Christus. In het avondmaal gedenken we Zijn lijden en sterven.”

Dat zijn heilsfeiten, zo benadrukte ds. Kieviet, die buiten onszelf liggen. „Daarin zoeken we ons leven buiten onszelf, in Christus. Op de toonhoogte van het ”Ik voor u” moet de prediking zich bevinden.”

De instelling van het avondmaal is een bevel: doet dat tot Mijn gedachtenis, aldus ds. Kieviet. „De gemeente van Christus is van Godswege geroepen en bevolen het sacrament te houden. Een gelovig christen mag zich hieraan niet onttrekken. Wie dat wel doet, is volgens Calvijn strafbaar”, aldus ds. Kieviet.

Wel stelde hij de vraag of iedereen sowieso aan het avondmaal moet komen, louter en alleen op grond van het gebod. Ds. Kieviet: „Volgens Calvijn moeten we zielen die door bezwaren gedrukt worden niet dringen. Maar niemand mag in zijn onwaardigheid berusten. De vastheid en zekerheid ligt in de vaste beloften van God.”

In bepaalde kerkelijke kringen is te gemakkelijk sprake van avondmaalsmijding, stelde de predikant uit Renswoude. Het avondmaal wordt niet gehouden of zelfs predikanten nemen geen deel. „Hangt dat soms samen met het type prediking en het breed uitmeten van kenmerken en de stadia van de weg der bekering?”

Verder signaleerde de predikant een toenemend aantal jonge avondmaalgangers in de CGK. „Nemen zij niet al te gemakkelijk na het doen van belijdenis deel aan het avondmaal? Is deelname iets gewoons geworden?”

Dat is een teken van oppervlakkigheid en van minder besef van de heiligheid van het avondmaal, volgens de predikant. „De diepe verwondering is weggesleten.”

Ds. Kieviet riep de ambtsdragers op in de spiegel te zien. Ligt het aan de media, het jeugdwerk, de opvoeding in de gezinnen of is de prediking te slap en te lief en moeten we mensen vooral geen pijn doen? „Daarom is de prediking ter voorbereiding op het avondmaal zo belangrijk: „een ieder beproeve zichzelf.” En in het pastoraat moeten we onderscheiden en helder zijn.”

Het bestuur van stichting Bewaar het Pand maakt zich zorgen over de jongerenavonden waar allerlei wind van leer heerst. Waar kunnen ambtsdragers jongeren wel naar toe sturen en waar niet, was de vraag. Bestuurslid ds. Ruis pleitte ervoor pogingen te ondernemen om een centrale locatie te vinden waar jongeren wel naar toe kunnen.